Skóra nosorożca

Powiadają, że polityk musi mieć grubą skórę.

I tylko tyle???
Odnoszę wrażenie, że w dzisiejszych czasach to w zupełności wystarcza. Nie trzeba mieć wrażliwego sumienia, mądrości i odpowiedzialności, uczciwości i honoru, nie trzeba być praworządnym i prawdomównym... Mało tego, powyższe cechy zaczynają przeistaczać się w przywary, zaczynają szkodzić rządzeniu.

Dzisiejszy dzień to wstępny obrachunek poczynań pADa. Mija rok. I co? I nic. Każdego dnia niżej i niżej. A są jeszcze tacy, którzy mimo wszystko nadal wierzą, że pAD może zawalczyć o samostanowienie. To już nie jest optymizm, to naiwność.

Wydawało mi się, że gorszego prezydenta niż LK już nie da się wybrać. A jednak!
Kiedy patrzę na minę pADa kaznodziei, kiedy słyszę samochwalstwo, butę i pychę w przemówieniach, przychodzi mi na myśl obrazek małego zalęknionego kotka, siedzącego przed olbrzymim lustrem i podziwiającego swoje lustrzane odbicie potężnego i groźnego lwa! 
Żałosne!!

Nie wierzę, że analizy jego poczynań do niego nie docierają, że nie czyta komentarzy, nie ogląda memów...
Trzeba mieć bardzo grubą skórę, żeby nadal widzieć w sobie lwa. Trzeba mieć skórę i wrażliwość nosorożca.