Już niedługo, za dwa dni.

 Wiem, że to zdjęcie nie jest aktualne, ale podobało mi się- Jurek Owsiak jest tu, jaki jest: spontaniczny, żywiołowy, młodzieżowy, normalny facet, z którym da się pogadać, pośmiać się, chyba nawet powygłupiać... i to jest w nim cudne- ta skromność, brak nadymania się, szczerość i bezpretensjonalność dziecka. I bezgraniczna uczciwość!

Dlatego ludzie mu wierzą, dlatego go kochają.

 

Przez długie lata w mojej miejscowości  Orkiestra nie grała, nic się nie działo. W sąsiednich- tak! Jakże im zazdrościłam!

Ale i u nas połknięto haczyk. I już każdego roku WOŚP i z nami dzielił się radością, sercem i muzyką.

Wiedziałam, że w tym roku z racji covidu nie będzie żadnej imprezy, więc tym cieplej zrobiło mi się na sercu, gdy na ścianie Ośrodka Kultury zobaczyłam  gałąź z powiewającymi na wietrze wośpowymi serduszkami. 

Pamiętamy, gramy i - nawet, gdy nie będzie bezpośrednio u nas muzyki- to przecież nic się nie zmieniło i nadal jesteśmy z WOŚP- do końca świata i jeden dzień dłużej!

Przypomniał mi się taki plakat z czasów słusznie minionych, przedstawiający młodzieńca z  palcem skierowanym na widza i pytaniem:  A TY ??

 

No to powiem: 

Ja już wpłaciłam na konto...

 

Zdrówka! Zdrówka! Zdrówka!!! :)