Próba rekonstrukcji.

 Z pewną taką nieśmiałością, bo to zawsze trudniej przypominać sobie o czym się pisało, ale dziej się wola... Otóż:

W gruncie rzeczy aż się prosiło, żeby wspomnieć o urodzinach toruńskiego radia, ale- po pierwsze: trudno pisać ciągle pokonując odruch wymiotny, po drugie: notka byłaby trudna do zapisania głównie przy pomocy gwiazdek /***** **** *******!/ a wreszcie po trzecie: chciałam się oderwać od przykrego tu i teraz, które i tak bez przerwy daje
się we znaki. 

I poszłam w skojarzenia: Rydzyk-to rydz, rydz-to grzyb a chociaż sezon grzybowy już za nami i głównie na suszone można popatrzeć, o przecież o grzybach sporo da się pogadać.

Mój syn jest zapalonym grzybiarzem. Umie zbierać grzyby i zna się na nich niebywale. Zresztą synowa też kocha las i lubi zbierać grzyby, więc jeśli tylko są, to nie ma cudów, żeby pełnych  koszy nie przynieśli.

 

Kilkakrotnie już przynosił taki oto grzyb, którego - przyznam- nigdy w życiu w lesie nie widziałam, bo z pewnością zwróciłabym uwagę, choć nie przyszłoby mi do głowy, żeby dołączyć go do leśnych zbiorów. Grzyb nosi mało wdzięczną nazwę - szmaciak, ale jest bardzo smaczny. Syn dodaje go do jajecznicy. Podobno bardzo podnosi walory smakowe. Piszę "podobno", bo jakoś nie mogłam się przełamać, żeby spróbować, mimo że syn dawał gwarancję, że szmaciak jest grzybem jadalnym. Ostatnio usłyszałam od niego mini wykład na temat podziału grzybów na: jadalne, niejadalne i trujące. Trujące- to wiadomo: grób, mogiła, niejadalne- przeżyjesz, ale miło nie będzie, no i jadalne, czyli te, które na pewno nie zaszkodzą i w dodatku są smaczne.

Kolejnym okazem był lejkowiec dęty - też grzyb jadalny!

Przyznam, że byłam przerażona, bo bardziej mi to kwiaty niż grzyby przypominało!

A skoro już zainteresowałam się tymi leśnymi dziwami przyniesionymi do domu, to dodatkowo poszperałam w internecie, by przekonać się, jakie cuda natury oferują nam nasze polskie lasy.

Wybierałam pod kątem kształtu i kolorystyki, nie skupiając się nad ich użytecznością w polskiej kuchni i tym, czy mogą nam zaszkodzić.

Są tak niezwykłe i tak piękne, że napatrzeć się nie można. Zapraszam na przegląd:

goździeniec fioletowy,

dzieżka pomarańczowa

soplówka.

 

 

Wierzyć się nie chce, że to wszystko grzyby.

Nie miałam szczęścia napotkania takich okazów w lesie. Z leśnych niezwykłości odnotowałam tylko hubę- całą rodzinę mocno do siebie przytuloną, ale czy huba też jest grzybem, czy jakimś innym typem narośli- nie dociekałam.

 

 

I żeby się w pełni nasycić urodą leśnych cudów- światowe dziwy!

Prawda, że piękne?

To już się chyba nie dziwicie, że tak mnie sieknęło, gdy mi wywiało w kosmos tyle grzybów przecudnej urody?...

Dobrego, spokojnego dnia życzę! :))