Kilka słów o starości

Każdy człowiek ma momenty przestoju, zniechęcenia, apatii - i jakoś musi sobie z tym stanem poradzić. 

-I o czym mam pisać, kiedy nic się nie dzieje a dzień za dniem taki sam! Nie mam o czym!!- słyszę czasem z nutką zniechęcenia, bo chciałoby się, ot, dla higieny umysłowej uaktywnić szare komórki a nie bardzo wiadomo- jak!

No to wpadły mi do głowy takie dwa pomysły:

1) Weź do obróbki pierwszy lepszy wyraz i wokół niego snuj swoją opowieść. Powiedzmy - "krzesło ". No to przypomnij sobie, jakie były krzesła w twoim domu... a może fotele? Czy lubiłaś/-eś fotele wiklinowe, dlaczego tak, dlaczego nie... itd. itd.

Od razu przypominają mi się nasze drewniane fotele z parcianymi taśmami jako stelaż. Na tych taśmach kładło się dowolnie grubą poduchę podzieloną jakby 1/3 do 2/3. Jeśli ta węższa część była na dole, to oparcie było wysokie i wygodne dla pleców, ale można było ułożyć ją odwrotnie i wtedy siedziało się komfortowo, ale plecy wygodnego oparcia już nie miały. Siedziska owe funkcjonowały pod nazwą "duża dupa" i "mała dupa" i na hasło: - Zrób mi fotel na małą dupę!- wiadomo było, jakie ma być ułożenie poduchy. ;)

2) Wybierz  z książek, z pamięci, z powietrza, wszystko jedno skąd kilka kompletnie przypadkowych wyrazów, które- wydawałoby się- nie mają ze sobą nic wspólnego i stwórz z nich sensowne opowiadanko, wierszyk, bajkę, cokolwiek. Przeczytaj. Jeśli uznasz, że to fajne, sympatyczne etc., umieścisz na blogu a jeśli wyjdzie z tego bezsensowna kicha, to też dobrze- bo przynajmniej rozruszałaś/-eś szare komórki. :))

Chciałam swoje pomysły ubarwić jakimś obrazkiem, toteż sięgnęłam do swoich zapasów i... wybrałam tyle  memów, że na kilka notek by starczyło. Nie będę ich komentowała, bo i po co. Powiem tylko jedno: jak się nie będzie ciągle jojczyć o chorobach, to starość da się jakoś wytrzymać, nie uprzykrzając życia bliźnim! ;))

Miłego oglądania życzę! :))

 

I na koniec,  jednocześnie życząc dobrego dnia i oczywiście zdrowia! :)))