Musztarda po obiedzie

Konieczność dłuższego przebywania w domu sprawiła, że "przeprosiłam się" z serialami.

Był czas, kiedy całkiem chętnie seriale oglądałam i był to nawet pewien rytuał domowy: czekało się na konkretny dzień tygodnia, konkretną godzinę ...
Ale dom, jak to dom, umie pozrywać różne przyzwyczajenia; raz mogli to być nieprzewidywani i niezapowiedziani goście, innym razem- natychmiastowe godzenie śmiertelnie skłóconych dzieciaków albo jakiś inny, równie ważny powód. Wiadomo: różnie bywa a ten konkretny odcinek serialu oczywiście szlag trafiał.  
Nawet nie chodzi o to, że to się często działo, ale gubienie wątku było na tyle dla mnie niekomfortowe, że całkowicie zrezygnowałam z oglądania seriali, niezależnie od tego, jak bardzo wysoko były oceniane. 

Czasy się zmieniły. Zmieniła się nie tylko jakość seriali ale i sposób ich oglądania. Nie było już obawy, że stracę bądź przegapię ten czy inny odcinek. Można je było oglądać w dowolnie wybranym przez siebie czasie, pojedynczo lub stadami- do wyboru, do koloru! Tyle, że ja się od seriali zdążyłam odzwyczaić i wcale mnie do nich nie ciągnęło. Aż do teraz.

Koronawirus sprawił, że dla sensownego zagospodarowania czasu zdałoby się coś obejrzeć, przynajmniej raz od wielkiego dzwonu i... się zaczęło! 
Cztery seriale są już poza mną i w trakcie poszukiwania kolejnego natrafiłam na polski "Bez tajemnic" o ludzkich problemach i usiłowaniu poradzenia sobie z nimi w trakcie terapii. 
Nie zamierzam pisać recenzji, bo byłaby to tytułowa musztarda po obiedzie- serial nie jest nowością i prawdopodobnie wszystko już na jego temat zostało powiedziane.
Czemu więc się nim zajmuję? 
Bo miałam wobec niego duże oczekiwania i się zawiodłam.
Bo miałam zupełnie inny obraz prawidłowo prowadzonej terapii.
Bo Radziwiłowicz jest jednym z moich bardzo lubianych i cenionych aktorów i sądziłam, że będzie idealny w roli terapeuty- a nie jest.
Bo irytowały mnie postacie poddające się terapii- i to niemal co do sztuki.
Bo sądziłam, że doborowa obsada jest gwarantem jakości- a nie jest.

Obejrzałam 18 odcinków pierwszego sezonu i chyba mam dość. 
Żal mi, bo wiele sobie po tym serialu obiecywałam...

Fotkę wyszukałam w Googlach.