O co tak naprawdę chodzi?

Jest pewna prawidłowość w tym, że prezes rzuca na żer odpowiednio krwisty ochłap, żeby rozniecić ekstremalne emocje, po czym w narodzie wrze, publicyści skaczą sobie do gardeł a pan poseł zasłonięty ogólnym tumultem przepycha ustawy, które dają mu do ręki coraz bardziej wydajne narzędzia samowładztwa. Tak to przynajmniej wygląda.

Mam wrażenie, że cały szereg "bardzo ważnych przemówień", bądź wywiadów prasowych, bądź rzucanych od niechcenia przez ramię uwag ma na celu bynajmniej nie poprawę jakości życia obywateli a raczej skupienie ich uwagi na jakimkolwiek emocjonującym temacie typu: "czy kto widział, jak biegnie króliczek ulicą?"... Krótko mówiąc - podpucha: zajmijcie się tym, czym my nie mamy zamiaru się zajmować i nie przeszkadzajcie nam, bo my mamy ciekawsze i ważniejsze dla nas rzeczy do przeprowadzenia.

Tak rozpętała się sprawa aborcji, smoleńskich ekshumacji czy ostatnio szukanie nieprawidłowości reprywatyzacyjnych... 

Jest niemal pewne, że żadna z tych spraw nie będzie przeprowadzona dobrze i do końca, ale cel został osiągnięty- TK nie jest już tematem nr 1, choć powinien być, robi się czystki w sądownictwie,  zaczyna majstrować przy samorządach...

Oby moje uwagi nie znalazły potwierdzenia w rzeczywistości.
Cała nadzieja w tym, że prezes w którymś momencie tak się zakałapućka w swoich kombinacjach, że poślizgnie się i wyłoży na własnym ... ! A... - będę kulturalna! I tak wiadomo, co chciałam powiedzieć! ;)