"I co ja poradzę, że teraz jest mi dobrze..."

Myśl zainspirowana scenką pierwszą.

Czasem zaglądam do syflandii. Czasem wynajdę coś sensownego, co szczególnie cieszy, gdy w dobrym stanie i za parę groszy.
Grzebałam w torebkach, przydałoby mi się coś na zakupy.
Obok mnie pani zachwyciła się wielokolorową torebką w pasy.
- Nosząc taką torebkę, w dzisiejszych czasach całkiem bez powodu można w dziób zarobić!- mruknęłam pod nosem. Usłyszała. - Ale to nie są kolory LGBT! - zaoponowała. - Sądzi pani, że narodowcy zastanawiają się nad subtelnościami ułożeń kolorystycznych?
- Ja tam się narodowców nie boję!- odpaliła, po czym z informacją: - Trochę zniszczona- rzuciła torebkę z powrotem do kosza.
- Do czasu!- pomyślałam i nie sprawdziłam, czy torebka rzeczywiście była podniszczona... 

Myśli zainspirowane pewnym komentarzem blogowym.

Na niektórych blogach komentuję, niektóre tylko czytam.  I trafiłam na wymianę zdań przedstawiciela opcji propisowskiej z autorem bloga, który względem obecnej władzy ma sporo krytycznych uwag. Niejako podsumowaniem dyskusji było tytułowe " teraz jest mi dobrze". Dla wyjaśnienia: to nie jest cytat, chociaż wzięłam w cudzysłów, to raczej odczytany przeze mnie sens wywodów blogowego dyskutanta.

I zrobiło mi się przeraźliwie smutno, że takich osób, które nie spojrzą poza czubek własnego nosa a które jednocześnie nie przyjmują do wiadomości, że to teoretyczne dobro, którego rzekomo doświadczają, to jedna wielka fikcja z finałem tuż po wyborach lub za jakiś, wcale niedługi czas.
I że nie trzeba będzie długo czekać, by zaczął królować strach, bo życie stanie się nieprzewidywalne a człowiek bezbronny wobec władzy.
Już dziś władza nie myśli stosować się do wyroku Sądu Najwyższego /pewnie ujawni listy poparcia do KRS dopiero po jesiennych wyborach- a mam wątpliwości czy wyniki będą obiektywne i uczciwe, skoro nie Sąd Najwyższy będzie je zatwierdzał a całkiem nowe ciało do tego powołane przez polityków rządzącej partii właśnie!/.
Już dziś dzieją się rzeczy groźne, których tenże dyskutant zobaczyć nie umie lub nie chce...

Jedyną możliwością powiedzenia STOP jest pełna mobilizacja wyborcza i wiara we własne sprawstwo i w to, że całe zło jeszcze da się naprawić. Musimy po prostu bardzo chcieć!