Miła Stokrotko!

 Miła Stokrotko! Najserdeczniej Cię przepraszam, że dopiero teraz odpowiadam na Twój komentarz. Nie wiem, jakim cudem, ale Twój wpis znalazł się w spamie a ja dopiero ostatnio odkryłam, jak się tam dostać i jak komentarz przywrócić życiu.

Już wyjaśniam, skąd taki nietypowy początek notki.

Do tej pory nigdy nie kontrolowałam komentarzy pod kątem spamu,  wychodząc z założenia, że skoro ktoś komentarz napisał, to na pewno się ukaże i dopiero wtedy zadecyduję, że może warto go jednak usunąć. Okazuje się, że nie zawsze tak jest i czasem decyzja podejmowana jest "odgórnie" wbrew mej woli czy chęci. I całkiem niechcący robi się nieprzyjemnie...

Po raz kolejny usprawiedliwiam się, że do wielu rzeczy dochodzę dzięki życzliwości blogerów a o wielu nadal nie mam pojęcia. 

Kupiłam nawet jakieś poradniki dla emerytów, ale wpadłam w stupor już po pierwszych stronach i oczywiście poradniki poszły w kąt. Pomyślałam wtedy, że taki poradnik powinien napisać ktoś, kto potrafiłby staruchom wyjaśnić prosto i bez zawiłości- jak chłop krowie na rowie- co po czym i dlaczego.

Ale nie ma czegoś takiego. Ja się za to nie wezmę, bo jestem za stara i za mało wiem. Ale może ta moja notka będzie pozytywnym bodźcem dla kogoś, kto chciałby podzielić się -W  PRZYSTĘPNY  SPOSÓB- swoją wiedzą?...