Jeśli gif się ukaże, to następna notka będzie z wierszykiem "Samochwała"! :)))
22 cze 2016
Ciężka sprawa!
Spociłam się jak ruda mysz a efekt wysiłku - zerowy! Co prawda jakoś sobie radzę z napisaniem notki i ewentualnie skasowaniem nieudanej, ale nic więcej! :(( A mam ambicje, żeby czasem wstawić jakieś zdjęcia, żartobliwy rysunek z Demotywatorów czy jakąś muzykę z YOU TUBE. Sama przez to nie przebrnę. Blogger bardzo, bardzo, bardzo różni się od Bloxa.Muszę jeszcze co najmniej dwa, trzy razy poprosić o lekcje... :(( 
Jeśli gif się ukaże, to następna notka będzie z wierszykiem "Samochwała"! :)))
Jeśli gif się ukaże, to następna notka będzie z wierszykiem "Samochwała"! :)))
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
BABCIU!!! JESTEŚ GENIALNA A TWOJE LATA W OGÓLE NIE MAJĄ ZNACZENIA!!! :))))
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
UsuńJa też się śmieję, że wystarczył jeden wieczór wytężonej pracy, żeby powstał taki sympatyczny leśny zakątek!
UsuńA pieprzyć wiek. Masz dużo lat, więc również dużo wiedzy i rozumu jak tę wiedzę pożytkować. A pożytkujesz pięknie. Żaba cudna. Życzę powodzenia na nowym miejscu. I pewnie podziałasz na mnie mobilizująco i wreszcie dowiem się jak zapewnić sobie bycie informowaną na bieżąco o nowych wpisach. Tak jak na Bloxie.
OdpowiedzUsuńWitaj, Ilenko! Nie wiem, czy z wielu udogodnień będę korzystała, ale jak się zagnieżdżę na serio, to kto wie?... Dzięki za życzeniowego kopniaka na dobry początek! Serdeczności! :))
OdpowiedzUsuńAaaaaaaaaale fajnie! :-D
OdpowiedzUsuńBardzo się cieszę, Babciu!
♥
Dzięki za miłe powitanie! Ogromnie gościnni tu jesteście. Super!! :))
UsuńTu tutorial, co prawda po angielsku, ale wszystko pokazane :-)
OdpowiedzUsuńhttps://www.youtube.com/watch?v=Y4lqtiYLuJU
Dzięki za adres. Spróbuję to jutro rozgryźć. :)
Usuńkobietawbarwachjesieni:
OdpowiedzUsuńAle jesteś zdolna.Chylę nisko głowę.Ja zanim zdecyduję się na przejście do Blogspota muszę dobrze poukładać sobie w głowie wiedzę zdobytą do tej pory w Bloxie. Całusy.
Kobieto! Ja w ogóle nie jestem techniczna. Po prostu szłam za Ikroopką jak cielę za panią matką i cokolwiek tu jest- jej zawdzięczam! Poza skaczącą żabką oczywiście, bo do tego sama doszłam. ;)) Ale to prawda, że żeby się tu swobodnie poruszać, to trzeba trochę czasu poświęcić. Ale za to jaka satysfakcja!! :)) Ściskam.
OdpowiedzUsuń