Świątecznie.

 Ostatnio ciężko mi się pisze.

Chwytam tematy z serii tych lżejszych, żeby nie zanurzyć się w czarnej rozpaczy na same święta a i tak, gdzieś podskórnie, czuję się nie w porządku. Tak jakbym starała się zminimalizować głębię tego bagna, w które zanurzamy się coraz bardziej- i najbardziej przykra jest bezradność: brak działania i świadomość, że do żadnego konkretnego działania już się nie nadaję, że swoim ewentualnym działaniem sprawiłabym więcej kłopotów niż przyniosła korzyści.

Może czas zrezygnować z blogowej aktywności, bo co z mojego pisania o kocie, gdy w przygranicznych lasach umierają ludzie, gdy polityczni zdrajcy niszczą i plugawią nasz kraj, gdy kładę się spać zmęczona i zdruzgotana mijającym dniem i równie zmęczona budzę się następnego dnia a i uśmiech, jeśli jest, to przez łzy?...

Garść tego smutnego uśmiechu na święta:

Choinka taka sama jak przed dwoma laty, może tylko błyskawice częstsze i bardziej ostre...

I co tu jeszcze można dodać?

Chyba tylko...

To na zaś! A teraz?

 Kochani !

Wszystkim Wam z serca życzę zdrowia i miłości. Odpoczynku fizycznego i emocjonalnego, pełnego wyciszenia i nadziei, że kolejne dni mogą przynieść dobro i psychiczną równowagę, wiarę, że zło przegra i zostanie ukarane.

Życzę Wam spokojnych, dobrych Świąt!