I tym optymistycznym akcentem żegnam stary rok, pamiętając, że...
TO KOLEJNY DZIEŃ BLIŻEJ DO OBALENIA PISU!!! :))
31 gru 2022
23 gru 2022
Czego życzyć...
Czego można Wam i sobie życzyć na święta i po?
Może po prostu odpocznijmy od trudnej codzienności, przytulmy się do bliskich nam osób i pobądźmy ze sobą tak prawdziwie, od serca...
Życzmy sobie lepszych dni, zdrowia, uśmiechu, nadziei...Spróbujmy być szczęśliwi. Najlepszego Wam wszystkim!
17 gru 2022
Nie wychodzi? Trudno!
Oporny ze mnie uczeń i z tymi hrefami za cholerę mi nie wychodzi, więc zgodnie z sugestią Pantery /o ile dobrze zrozumiałam/ po prostu podam link i będzie prościej a powinien się otworzyć.
No to oba linki z poprzedniej notki: https://republikacleofasa.wordpress.com/ i https://tabloidonline.blog/. Obie notki z datą 16.12. 2022
Sprawdziłam. Działa!!! Wystarczy kliknąć /a moim zdaniem- warto!/.
Dosyć już tych wyjaśnień. Kto zechce przeczytać, to już trafi.
-------------------------------------------------------------------------
Wczoraj kupiliśmy choinkę. Złotych polskich 26,-! Wcześniej pomysłów było multum a co jeden to gorszy.
Cały problem w tym, że Bąbel co prawda jest przeuroczym kotem, ale choinka to rzecz ciekawa i koniecznie chciał się z nią zapoznawać, więc ani jej ubrać w tradycyjne bombki nie było można, żeby nie porozbijał, ani włosa anielskiego powiesić się nie dało, żeby nie porozciągał, że o lampkach już nie wspomnę! I tak stała sobie sierota na podłodze w ciężkiej donicy, ubrana symbolicznie nietłukącą chińszczyzną... ani to tradycja, ani to ładne. Tylko siąść i płakać!
Już myślałam, że w tym roku w ogóle choinki nie będziemy ubierać, bo świerkowe gałęzie w wazonie też się nie sprawdziły... a tu... poszłam po coś do NETTO, patrzę- choinki jak dla nas!!! Malutkie, można postawić wysoko, gdzie kot jeszcze nie wskakuje- i ubrać jak się należy! Cud, miód, malina!!!
No i wieczorem syn pojechał i przywiózł.
Patrzymy- gałązki sztywne, na górze jakiś pędzel, trochę dziwna... sztuczna czy co? Nie!!! Normalna naturalna choinka!
No, zobaczymy, jak to się da przystroić. Jak będę z niej względnie zadowolona, to pokażę. ;)
I jeszcze dwa słowa o Bąblu. Pogoda go nie zraża. Śmiga po śniegu godzinami. Wpada tylko do domu, żeby się ogrzać i coś zjeść- i znowu miauczy pod drzwiami, żeby go wypuścić. Taki domowy wałęsacz!
Ostatnio sprawił nam niespodziankę, bo po raz pierwszy wlazł do domku drapaka, z którego dotąd w ogóle nie korzystał. Ucieszyłam się, że może się przekonał do tego "mieszkanka", ale- nie! To był tylko jednorazowy pobyt i to na krótko. No, cóż- woli spać na krześle pod stołem czy na fotelu? Jego wybór!
A dziś?...
KOLEJNY DZIEŃ BLIŻEJ DO OBALENIA PISU!! ;)
Miłego weekendu! I oczywiście zdrowia!! :))
16 gru 2022
K O N I E C Z N I E ! ! !
To był trudny czas- przygotowania do świąt, w dodatku uzupełniane codziennymi wędrówkami na rehabilitację. Dziś - koniec! Jeszcze ostatni tydzień, ale już spokojniejszy, bez tej napinki, że już, że natychmiast, że trzeba...
Odetchnęłam, zajrzałam do blogów, które odwiedzam i- muszę się z Wami podzielić, bo dawno nie miałam takiej satysfakcji. Otwórzcie te blogi KONIECZNIE!
<a href="https://republikacleofasa.wordpress.com/2022/12/16/chuju-muju/">warto zerknąć!</a>
I jeszcze:
<a href="https://tabloidonline.blog/2022/12/16/nie-popieram-ale-rozumiem-2/">warto zerknąć2!</a>
Słońce mi zajaśniało w środku czarnej nocy! Kocham pana Saramonowicza, kocham panią Filiks, kocham wszystkich mądrych i odważnych ludzi!!
Zło rozsadza nasz kraj, ale już niedługo.
ZNOWU JEDEN DZIEŃ BLIŻEJ DO OBALENIA PISU!!
-------------------------------------
6 gru 2022
Czy można się uodpornić?...
Można! Na co? Na wszystko!
Telewizji rządowej nie oglądam z zasady, ale już i w TVN-ie tego badziewia pod dostatkiem. Może mają prikaz, żeby zgodnie z zasadą równowagi pokazywać wszystkiego po trochu?... Pewnie tak, ale co to za równowaga?!
W każdym razie, jako się rzekło, uodporniłam się i już nawet mięsem przestałam rzucać na widok takiej czy innej gęby. I tylko zdziwienie nie mija, że można tym *********** nadal ufać, nadal ich popierać, no ale cóż?
Żałosne to wszystko i bardzo, bardzo rozczarowujące...
Kombinuję, jaki by tu slogan wymyślić, by dało się go doczepiać do każdej notki, niezależnie od tego, jakie treści będzie zawierała. I tak aż do wyborów!
Gdyby ktoś miał jakieś pomysły, będę wdzięczna! Zresztą nie tylko ja, ja byłabym zaledwie stacją przekaźnikową, NARÓD BYŁBY WDZIĘCZNY, zrzucając z grzbietu to jarzmo! /Zabrzmiało to mocno pompatycznie, ale daleka jestem w tej sytuacji od żartów: kraj marnieje w oczach, Tusk ze skóry wychodzi, żeby wyborców obudzić, poruszyć... a pozostała część opozycji przypatruje się uważnie, co by tu dla siebie uskubać, co się bardziej opłaca... tfu, zaraza jakaś czy co?!.../
Może by to coś dało, może nic, ale spróbować zawsze warto!
W ubiegłym roku życzyłam z serca:
W tym roku tego samego życzę i mam nadzieję, że wreszcie te życzenia się spełnią...
Fajnego Mikołaja! :)
3 gru 2022
Moje przygody z językami
Nigdy nie ukrywałam, że jestem panią w słusznym wieku i określenie "leciwa staruszka" coraz bardziej do mnie pasuje, choć bronię się przed tym jak mogę.
Otóż w czasach mojego dzieciństwa/młodości nauka języków obcych była mocno niedoceniana. Najdłużej tłoczono nam w głowy język rosyjski, ale i ten- nieużywany i lekceważony przez lata- niewiele pamiętam.
W ogólniaku był francuski i łacina. Mnie się trafiła łacina- i znowu: w VIII klasie, czyli pierwszej licealnej mieliśmy znakomitego łacinnika, ale- prowadził nas tylko przez rok. Później przyszedł do nas dziadek /z ówczesnego mojego punktu widzenia; teraz powiedziałabym, że pan w sile wieku/, który w żaden sposób nie umiał sobie z nami poradzić, w związku z czym i niczego nas nauczyć nie zdołał.
Z angielskim nigdy nie miałam do czynienia- czarna magia.
Byłam już dorosła. Nadeszły zmiany. Wszyscy rzucili się do nauki języka angielskiego. Ja miałam dodatkową motywację, bo: 1) miałam znajomą, która znała doskonale język, 2) w czasie urlopu miałam szansę wyjechać do roboty za granicę...Wzięłam się za naukę bardzo skrupulatnie, ale ... i tym razem niewiele z tego wyszło- no, jakoś nie chłonę języków jak gąbka!;(
Kolejne podejście miałam już na emeryturze- w ramach uaktywniania seniorów zorganizowano kurs, nie wiem, czy nie dotowany z pieniędzy unijnych, w każdym razie dla nas za frajer. I jak tu nie skorzystać? Chętnych było sporo, ale jeszcze się załapałam. Regularnie chodziłam na zajęcia, odrabiałam prace domowe, pisałam sprawdziany. I - skończyłam kurs podstawowy, i- mam na to nawet stosowny certyfikat, opieczętowany i podpisany jak należy!! Zuch babcia, prawda? Dodatkowo, żeby utrwalać wiedzę, codziennie grzebałam po kilka minut w internetowym Duolingo, Nic, tylko brać przykład ze starszej pani. ;)))
Czy nauczyłam się języka choćby w tycim zakresie? A skąd!! Jak byłam głąbem kapuścianym, tak nim pozostałam- tyle że z certyfikatem.;)))
Dowód?
Któregoś razu znajoma z kursu spytała:- Zaglądasz jeszcze czasem do angielskiego? - No, chyba!- oświadczyłam dumnie. - Powiedz mi, co znaczy po angielsku "is"? /być może był to inny, choć równie podstawowy wyraz, to tylko przykład/. A u mnie mgła przed oczami:- Nie mam bladego pojęcia!! Dźwięk jakiś- i tyle. Po chwili dotarło do mnie, że mimo tych wszystkich zabiegów i wysiłków, ja nadal nic nie umiem.
Tak mi się to wszystko przypomniało, gdy trafiłam na mema:
Czy dałam sobie spokój z angielskim? Otóż nie!
Codziennie zaglądam na moje zaprzyjaźnione Duolingo i mozolnie po wiele razy robię te same ćwiczenia- tyle tylko, że już bez niepotrzebnych złudzeń, że kiedykolwiek nauczę się języka. Robię to wyłącznie jako odrdzewiacz dla mózgu, jak odgadywanie ukrytego w literówce hasła.
I całkiem mi z tym dobrze, bo wiem, że to robię dla siebie, dla dbałości o własną kondycję umysłową, która do tej pory jeszcze siako-tako mi służy.
Miłego i spokojnego weekendu! :)
I oczywiście zdrowia! :))
Subskrybuj:
Posty (Atom)