Odwaliłam kawał dobrej roboty!

 Nie  od dziś wiadomo, że jestem babcia -śmieciara i gromadzę różności, które mogą się w domu przydać- i zresztą na ogół się przydają. Dotyczy to też papierzysk, które - z takich czy innych powodów- wydawały mi ważne i warte przechowywania.

Ale... lat przybywa, papierzyska puchną, niby po co segregowanie i wartościowanie mam zostawić do wykonania dzieciom? Co one winne, że matka miała bzika na punkcie zbieractwa?!... Toteż ostro wzięłam się do roboty i wstępna selekcja jest za mną. 

Dowód rzeczowy:

 

Fragment GW z 2007 roku z hasłami czytelników, zachęcającymi do wzięcia udziału w głosowaniu.

 

Pomyślałam, że jakby co, to hasło pani Kurowskiej
z Jeleniej Góry jest całkiem, całkiem i da się je jeszcze, po 17-tu latach po raz kolejny wykorzystać. Chyba, że zaproponujecie bardziej chwytliwe!;)

W trakcie robienia porządków trafiłam też na list- życzenia na Dzień Matki od Córci, która pracowała wtedy za granicą i... wzruszyłam się. I pomyślałam, że dla takiego jednego listu warto było żyć!

I jeszcze coś znalazłam!!

Wstyd mi, ale nie pamiętam, od kogo ten drobiazg kiedyś dostałam- od któregoś z dzieci czy może już od któregoś wnuczka?...

Ciupy! Pamiętacie tę zabawę? Godzinami podrzucałyśmy w górę kamyki i chwytałyśmy je. Uwielbiałam tę zabawę. I były to najzwyklejsze kamyki zebrane na podwórku. I nie przerażały nas kolejne stopnie trudności. I bywało, że któraś grała i zbierała punkty tak długo, aż reszta zaczynała skandować: - Skuś, baba na dziada!

Oj, znalazłam się w krainie dzieciństwa i aż sapnęłam z zachwytu, jak się fajnie wtedy spędzało czas!

A może by tak spróbować znowu? Teraz? Teraz!!!

Rozłożyłam kocyk i rozsypałam kamyki. O , kurczę!! Nawet tego podrzuconego nie mogłam złapać, nie wspominając, że przed złapaniem należało podnieść kolejny z tych rozsypanych. Druga próba- fiasko! Trzecia próba- fiasko! Za którymś razem  udało mi się pochwycić kamyk podrzucony do góry. Dobre i to na początek!

Chociaż... czy da się tak łatwo z powrotem zanurzyć  czasy dzieciństwa?... One już bezpowrotnie minęły!

 

Ale ciupy zatrzymałam. Może kiedyś znowu potrenuję refleks i sprawność ręki?...