Niesłabnące zdumienie.

 Przyznam, że każdorazowo zdumiewają mnie dość oględne analizy tego, co się działo i co się nadal dzieje w naszej polityce.

Komentuje się na przykład, że Duda po skończonej kadencji będzie chciał stanąć na czele partii. On??!!! Ja chyba śnię! Na czele partii może stanąć tylko ktoś, kogo ludzie szanują albo się go boją- a tu żaden z warunków nie wchodzi w rachubę.  Zresztą- jakiej partii?!... To wszystko już się kruszy i sypie, i co zostanie o kilku miesiącach- trudno powiedzieć.

Morawiecki szuka dla siebie ciepłej posadki. Niebywałe!

Szczerze mówiąc, nie zaoferowałabym mu posady nawet nocnego stróża. Kłamca i krętacz.

Może nie powinnam uogólniać, ale mam wrażenie, że każdy z figurantów obecnego- jeszcze- rządu ma jakąś niepełnosprawność charakterologiczną: albo psychopata, albo kłamczuch, albo nie do końca sprawny umysłowo, bez krzty odpowiedzialności za własne słowa i, co gorsza, czyny. A każdy przekonany o własnej wyjątkowości- zakochany w sobie narcyz,  bez cienia wstydu i choćby minimalnej autorefleksji...

Jak to możliwe, że rządzili krajem przez 8 długich lat?! Jak to możliwe, że naród ich wybierał?!...

Jak dobrze, że niedługo znikną im z twarzy te ironiczne uśmieszki, jak dobrze, że niedługo do nich dotrze jak niewiele już znaczą. Jaka ulga! Jaki dopływ świeżego powietrza!